“Les Vosges”, “Les Vogues”, “Les Voskes”, … Na vier dagen in deze regio rond te trekken, kan ik de naam voor de Franse bergketen nog steeds niet correct uitspreken. Laat het ons dus bij de Vogezen houden. De Vogezen is de Nederlandse benaming voor het gebergte dat slechts vijf uur rijden van ons verwijderd ligt. Het staat bekend om zijn adembenemende natuur en stond al een lange tijd op mijn lijstje. Als kind leerde ik er skiën. Elke kerstvakantie zoefde ik samen met mijn vriendinnetjes van de hoogste toppen naar beneden. Een plek met mooie herinneringen maar was het er ook echt mooi? Ik moest het gewoon nog eens zien.
Veel tijd (en geld) had ik er niet voor. Ondanks corona, was mijn hele zomer al volgeboekt met tripjes zowel in als buiten het Belgenland. Jammer, want het is zonder twijfel een plaats waar je een week kan vertoeven. We hadden in totaal vier dagen en een heel waslijstje aan ideeën.
Het leuke aan deze trip was dat je geen tolwegen moest nemen om er te geraken. We vertrokken rond de middag met de auto en arriveerden aan onze eerste bestemming rond 19u: Lac de Corbeaux.
Lac De Corbeaux
We kwamen aan net voor zonsondergang, ook al was dat niet de moeite. Lac de Corbeaux ligt namelijk in een dal. Je kan er gratis parkeren en wildkamperen is er niet toegestaan. Indien je wil de benen strekken, kan je wandelen rondom het meer. Overdag vind je er zwemmende of zonnende Fransen. Het is namelijk een enorme trekpleister voor de lokale bevolking. Wees er dus vroeg bij. s' Avonds is het aan het meer verlaten. Deze controverse maakt het des te leuker.
Wij sliepen in de buurt van het meer met ons tentje. s’Ochtends voor de stormloop aan Fransen, deden wij yoga aan het helderblauwe water en al een eerste plons in het meer. Als de zon op zijn hoogste punt kwam te staan, besloten wij een korte wandeling te maken die ons een mooi uitzicht over het meer en de bergtoppen beloofde. Ik moet toegeven, de beklimming van een halfuur was het ontzettend waard.
Tip: vergeet voor deze tocht geen stapschoenen aan te doen! Zowel het dalen als het stijgen vraagt een degelijke conditie of betere schoenen.
Top van de Hohneck
Na een hele dag bakken in de zon, reden we door naar één van de hoogste toppen van de Vogezen. Er zijn waarschijnlijk verschillende pieken met een waanzinnig uitzicht (zoals de top: du Grand Ballon). Wij kozen voor deze top omdat die dichter bij de Lac de Corbeaux ligt en we zeker niet de zonsondergang wilden missen. De top van Hohneck is een berg van 1363m hoog en volgens enkele websites kan je er op niet-bewolkte dagen tot de Alpen zien. De moeite dus!
Als je wil, kan je er naartoe wandelen. Het is ook mogelijk helemaal tot boven te rijden. Je volgt dan Route des Crêtes, een autoroute langs de fraaiste wegen en met de meest romanistische uitzichten van de Vogezen. Vanuit Lac de Corbeaux heb je een klein halfuur nodig om de Hohneck te bereiken.
Lac Noir en Lac Blanc
De volgende ochtend reden we met onze auto richting Lac Blanc. Dit gletsjermeer staat bekend voor het zand die de Lac Blanc een witte gloed geeft, alsook het Maagdenbeeld die het meer van bovenaf bewaakt. Je kan vanuit de Lac Blanc verschillende wandelingen maken. De meest voor de hand liggende is de wandeling rondom het witte meer. Deze is een zeker niet te onderschatte route van vier kilometer met hoogteverschillen tot 230m.
Wij wilden nog een stapje verder gaan. Online vonden we een route van 12km die ons ook leidde naar de Lac Noir. Het is een klein, rond meer die in tegenstelling tot de Lac Blanc er heel donker uitziet. Vervolgens zou de route ons meenemen naar de Lac Vert en de Lac de Truites maar jammer genoeg hebben we de kaart fout geïnterpreteerd.
Ofwel ligt het aan ons, ofwel aan de routebeschrijving maar we zijn hopeloos verkeerd gewandeld. Toch vonden we de eigen gekozen route prachtig. Je hoeft in deze regio niet echt een pad te volgen om iets indrukwekkends tegen te komen. “Onze” route startte aan de Lac Blanc met een stevige klim naar de Heilige Maagd. Vandaar zijn we naar beneden gewandeld tot aan de Lac Noir om daar te picknicken. Vervolgens zijn we opnieuw beginnen klimmen en klauteren tot aan de Chaumes. Ondanks het afzien, het vele zweten en de enkele lichte zenuwinzinkingen, mag je het topje zeker niet missen! Het is een prachtig landschap met weiden, kliffen en een uitzicht om “U” tegen te zeggen. Via dit prachtige panorama zijn we terug gekuierd naar de Lac Blanc. Aan de Lac Blanc, wilden we (koppig als we zijn) niet terug hetzelfde pad afdalen. We hebben om deze reden de resterende kilometers van de Lac Blanc route afgestapt. Eén woord: WOW (is dit een woord?).
Colmar
De laatste trekpleister van onze roadtrip, was het dromerige Colmar. Om dit stadje te ontdekken moet je geen grote voorbereidingen treffen. Bijna alle gebouwen dateren uit de 15de of 16de eeuw en het voelt aan alsof je in een sprookje wandelt. Indien je alle hoogtepunten wilt zien, is er een route die je kan afwandelen. Je vindt de wegbeschrijving bij meerdere restaurants of in het toerismebureau. Vergeet ook niet te genieten van de heerlijke wijnen, betere fruittaartjes en bretzels (pretzel met kaas).
Reactie plaatsen
Reacties